Nie umiesz być srebrnym aniołem - ni gorejącym krzakiem - tyle zmartwychwstań już przeszło - a serce

Treść kartki:
Nie umiesz być srebrnym aniołem - ni gorejącym krzakiem - tyle zmartwychwstań już przeszło - a serce Twe byle jakie. Tyle procesji z dzwonami - tyle już Alleluja - a świętość Twoja dziurawa na ćwiartce włoska się buja. Wiatr gra Ci na kościach psalmy jak na koślawej fujarce - żeby choć papież spojrzał na Ciebie przez białe swe palce. Żeby choć Matka Boska przez chmur zabite wciąż deski - uśmiech Ci Swój zesłała jak ptaszka we mgle niebieskiej. I wiem, gdy łzę swoją trzymasz jak złoty kamyk z procy - zrozumie Cię mały Baranek z najcichszej Wielkiej Nocy. Pyszczek położy na Twoim ręku sumienia wywróci podszewkę - serca Twojego ocali czerwoną chorągiewkę. ks. Jan Twardowski-Mama