Samotni niegdyś wśród miliona gwiazd

Treść kartki:
Samotni niegdyś wśród miliona gwiazd,
Ty pochodzisz z Wenus, a moim domem jest Mars.

Daleko od siebie - dzielą lata świetlne Nas,
Myślami płyniemy ku sobie w miejsca, gdzie nie zagościł nawet czas.

Tam tkamy z emocji sieć niczym pajęczyce,
Łapią się w nią wspomnień wspólnych chwil mgławice.

Pragniemy przeżywać na nowo wspaniałe momenty,
Tutaj każdy najmniejszy z nich kawałek pozostanie nietknięty.

Nie naruszą ich godziny, miesiące, lata, wieki,
W miejscu tym najwięcej dostrzega się mając zamknięte powieki...

...Skupiając całą swą uwagę na drugiej osobie,
Myślami zawsze jesteś przy mnie, a ja jestem przy Tobie.

Wędrujemy mleczną drogą, podziwiamy galaktyki,
Nieograniczona sił Naszej miłości pokona nawet prawa fizyki.

I choć czarna dziura wszystko na swojej drodze pochłania,
Światłość bijąca z połączonych serc zniweczy jej ku temu starania.

Każdy mrok musi ulec przed uczucia Naszego jasnością,
Pokonamy wszelkie problemy, rozterki i zło codzienną czułością.

Deszcz meteorytów delikatnie pada na Twe skronie,
Ja oczyszczam je pocałunkami, mocno trzymając Cię za dłonie.

Patrząc w Twoje oczy, dostrzegam setki słońc,
Każde z nich ogrzewa moją duszę, jak w zimie ciepły koc.

Włosy masz przyprószone przez gwiezdny pył,
Jesteśmy tak blisko siebie, jak jeszcze nikt dotąd nie był.

Tak rozmarzeni na Ziemi się budzimy,
Obok siebie w jednym łóżku leżymy.

Mimo że zakończyła się kosmiczna odyseja pomiędzy planetami,
To z tego snu pozostanie coś nowego między Nami.

Świadomość, że razem możemy sięgnąć gwiazd,
Wszystko jest możliwe, gdy wspólnie spędzamy czas.