Najdroższy Marcelku

Treść kartki:
Najdroższy Marcelku!

Piszę do Ciebie na komputerze, żeby łatwiej ci było ten list przeczytać. Kiedyś, gdy twój tatuś był jeszcze mały, pisało się tylko takie listy, w dodatku ręcznie. Ja bardzo lubiłam je dostawać, było to o wiele przyjemniejsze niż teraz, gdy listonosz rzadko przynosi listy, a wszystkie wiadomości dostajemy mailem na komputer.
Mój kochany! Wiem, że teraz przeżywasz ważne chwile w twoim życiu. Pierwszy, samodzielny wyjazd, to kolejny krok do twojej samodzielności. Jestem z ciebie bardzo dumna, chociaż wiem, że to nie jest łatwe. Kiedy ja miałam tyle lat, co ty teraz, pojechałam na letnie kolonie, do miejscowości, która nazywała się Wyrzysk. Bardzo cieszyłam się z tego wyjazdu, ale gdy już byłam na miejscu - zachorowałam. Bolał mnie brzuch i zamiast bawić się z innymi dziećmi, leżałam sama w sali, nazywanej izolatką. Tęskniłam wtedy za moimi rodzicami, siostrą, za babcią i dziadkiem. Ale kiedy wyzdrowiałam i rozejrzałam wkoło uznałam, że jest fajnie. Przecież nie tylko ja, ale wszystkie dzieci były w takiej samej sytuacji - bez swoich najbliższych. To właśnie mówiłam twojemu tatusiowi, gdy mając 8 lat wyjeżdżał na swój pierwszy obóz. Wiem, że tęsknił, ale był naprawdę bardzo dzielny i kiedy przyjechaliśmy do niego w odwiedziny wcale nie chciał wracać do domu. Mam nadzieję, że ty też będziesz dobrze wspominał ten obóz.

Baw się dobrze, mój kochany, korzystaj z tego, że jesteś z kolegami, że możesz coś fajnego dla siebie zrobić, poćwiczyć i doznać wielu wrażeń. Życzę ci wspaniałej zabawy. Rodzice wkrótce cię odwiedzą, a my z dziadkiem już bardzo za tobą tęsknimy. Kiedy wrócisz do domu, na pewno wpadniemy, żeby Cię uściskać i posłuchać, jak było na tym wyjeździe.

Pamiętaj, że bardzo cię kocham!
Babcia Basia