Pewien starszy dżentelmen

Treść kartki:
Pewien starszy dżentelmen
pukając do sypialni pewnej pani
nucił sobie:
Ach, jak pięknie mieć dwadzieścia lat,
kobiety są piękne
i mają długie włosy, i nie tylko.
I pukał dalej i śpiewał:
jak pięknie,
żyłem wtedy w Paryżu
I miałem czarne wąsy i dobry słuch.
Kobiety mówiły: ach, jesteś
I tak pięknie śpiewałem.
I pukał dalej i śpiewał ( naprawdę pięknie)
a pani spała i nic nie słyszała.